17 ตุลาคม 2554

ทุกข์ภายนอก

น้ำท่วมที่เมืองไทย  เราอยู่ไกลพออ่านข่าวก็ห่วงคนที่บ้าน โทรไปหาพ่อ  ถามพ่อน้ำท่วมบ้านมั้ย พ่อบอกฝนตกน้ำไม่ท่วม  โทรไปหาแม่ แม่น้ำท่วมมั้ย  แม่บอกไม่ท่วม  โทรหาพี่สาวพี่สาวก็บอกไม่ท่วม  สบายใจไป นึกขึ้นมาได้โทรไปหาป้า  ป้าบอกท่วมสิดีทำความสะอาดบ้านไปในตัว  พูดแบบนี้มีหวังท่วมแน่ เลยถามว่าท่วมมากป่ะ เค้าบอกแค่ขั้นบันไดชั้น 3 เราก็โอเค แต่นึกได้ ที่บ้านไม่มีบันไดนี่หว่า  เป็นบ้านสองชั้น  อ่าวและบันไดที่ไหนป้า  ป้าบอกบันไดในบ้านทางขึ้นชั้นสอง 

และป้าก็เล่าต่อว่าตอนนี้เรือหางยาววิ่งที่ถนนใหญ่หน้าบ้านสบาย ฟังแล้วห่วงดี๊เรา  ยิงคำถามต่อไปอีก  แล้วกินกันอย่างไร  เค้าก็บอกอาหารเลิศหรู  สบายไม่ต้องห่วง  มากินด้วยกันมั้ย มีทั้งมาม่า ทั้งปลากระป๋อง อาหารอุดมสมบูรณ์กว่าตอนน้ำไม่ท่วมอีก เพราะกินฟรี แล้วแกก็หัวเราะไปตามเรื่อง  คุยไปคุยมาจะไม่ยอมวางสายนิ  ค่าโทรศัพย์จากฝรั่งเศสไปไทยไม่เท่าไร  แต่เจอแกชวนคุยแก้เหงาปากซะเกือบชั่วโมง

ดูจากโทรทัศน์  เห็นชาวบ้านที่บ้านโดนน้ำท่วมส่วนใหญ่ เค้าปรับตัวเข้ากับสถานการณ์น้ำท่วมได้ดี เพราะน้ำมันท่วมบ้านเค้าไม่ได้เข้าไปท่วมในใจเค้า  เค้าถึงได้ยิ้มรับปัญหาแบบสบายใจ  เพราะพวกเค้าสติดีพอสติมา ปัญญาก็เกิดปัญหาที่เค้าเจอ มันเลยทำลายตัวเค้าและใจเค้าไม่ได้ไง  

ถ้าคุณอ่านแล้วไม่เข้าใจที่เราเขียน  และไม่เชื่อ  คุณลองปฏิบัติดูดิ  ศีลห้า + เบญจศีล เบญจธรรม + สวดมนต์ไหว้พระ + นั่งสมาธิ กรรมฐาน  ทำแค่นี้แหละ  ทำทุกวัน เดี๋ยวคุณก็เข้าใจที่เราเขียนเอง  

พอแค่นี้ก่อน  คนอ่านเริ่มบ่นในใจแล้ว  ว่าแต่กินข้าวยังอ่ะคุณน่ะ  นั่งเฝ้าหน้าจอมาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย  พักสายตาบ้างนะ  เดี๋ยวเสียสุขภาพ  เราไปแระ  ว่างๆจะมาเขียนต่อ 

ไม่มีความคิดเห็น: